Een paardenstal als badkamer

Afgelopen zaterdag hebben we de verkoopster ontmoet. Zij werd bijgestaan door haar twee dochters. Binnen brandde de gaskachel vollop terwijl de buitendeur, een halletje van ons verwijderd, zoals altijd zodra het weer het toelaat, opstond. Het is inmiddels oktober en 2 graden. De ouderwetse filterkoffie smaakte verbluffend en terwijl ik zat te overpeinzen waarom we eigenlijk een fortuin hadden uitgegeven aan een volautomatisch espressoapparaat, begon de rest met het opstarten van een boeiend gesprek. Over de geschiedenis van het huis.


Geweldig om zoveel dingen te horen over je nieuwe huis. Met name om te horen hoeveel kinderen er zijn opgegroeid. Het huis was al van haar ouders, en ze woont er zelf inmiddels al 86 jaar. Ze heeft nooit ergens anders gewoond. Er heeft een kruidenierswinkel gezeten, er was een aardappelpakhuis en een paardenstal in plaats van een badkamer. Fascinerend.

Als we ook horen wat er in de loop der jaren is verbouwd aan het huis, beginnen we nog meer te beseffen hoeveel verrassingen we zullen krijgen. Wellicht zitten de schuifdeuren nog ergens in de muur, en er waren bedsteden met eronder mini-keldertjes. En geen enkele foto. Nouja, een enkele, zeer vervaagd, toon het vooraanzicht van het huis met de raamluiken nog aanwezig.

Bij deze zeer gezellige sessie van ruim 2,5u zat ook een meetsessie inbegrepen. We zijn heel wat maten wijzer geworden. Tegenvaller: er zijn wel 4 verschillende vloerhoogtes op de begane grond, in plaats van 2 als gedacht. Het kleinste verschil tussen twee ruimtes is zo'n 30 cm, en het grootste 80 cm.

Maar ook een meevaller: al onze meubels (ja, ok, op Luuks studio na dan) passen in ons nieuwe mini-huisje. Dus van ongeveer 120m2 naar 60m2. Toegegeven, het zal flink knusser ogen, maar ik ben er toch best trots op.

Ondertussen wordt het hier trouwens steeds minder knus. Als je binnenloopt zou je denken dat we morgen al gaan verhuizen. Alle schilderijen zijn van de muren (op 1 na trouwens, daarvoor hebben we hulp nodig van een lang persoon..kuch.. Stephan? Jij hebt dit schilderij daar ook opgehangen per slot van rekening). Kilo's administratie zijn al opgeruimd. Lees: weggegooid.. wat moeten we nog met een huurcontract van Stadswonen en een veterstrikdiploma?

Waar trouwens het meeste verhuisdozen aan op gaan? Boeken, muziekspullen en campingspullen. Dat vat ons wel zo ongeveer samen. En oja, schoenen en kattenharen.

Nieuwsgierigheid en taalkundig talent

Vandaag hebben we de verkoopster gesproken. Althans, haar dochter. Om een afspraak te maken. Niet alleen om wat praktische zaken door te spreken, maar ook om kennis te maken.

Het eerste telefonische contact liep van een mooi oudhollands dakje (geheel in stijl natuurlijk).

De toekomstige muziekkamer

Wie herkent dit soort bomen?

Het is toch altijd spannend...  Ja, natuurlijk moet je er zakelijk instaan. Maar met dit huis is het toch wel andere koek. De huidige bewoonster heeft er volgens mij onderhand 70 jaar gewoond. Veel herinneringen zijn verbonden aan het huis. Ze verlaat het huis dan ook omdat het te groot is, niet omdat ze een mooier nieuwer huis heeft gevonden, omdat ze de buren zat is of omdat ze er om andere reden met lange tanden moet wonen (jullie snappen wat ik bedoel ;-)). 

Verder nog nieuws? Eigenlijk wel. Mogelijk proberen we de opleverdatum een maand te vervroegen. Het kan namelijk heel wat gezeur schelen als de woning op de populaire belastingpeildatum van 1 januari, al als 1 pand op onze naam staat. Maar komende zaterdag bespreken we dat ook. De verkopers stonden er zeker open voor, afhankelijk van wat de huidige huurders doen. 

Maar ONDERTUSSEN.........

Ben ik aan het stoeien met Sketchup. Ja, dat 3D tekenprogramma dat eerst van Google was. De techniek staat voor niks, maar om daarmee te werken moet je er toch op afgestudeerd zijn. Of ik heb er gewoon geen talent voor. Maar dat laatste sluit ik uit. 

Dat valt overigens in het niets bij Luuks extensieve hersengekraak om de elektra alvast een voorontwerp te geven. We komen uit op minimaal 11 groepen, met het liefst nog 2 open sleuven voor uitbreiding. Eitje voor die jongen! Ik presteer het net om mezelf níet dodelijk onder stroom te zetten. Verder reikt mijn high voltage talent niet.

Over talent gesproken. Ik zoek taalkundig talent! Ik denk dat dat type talent al vele toetsaanslagen mijnerzijds is afgehaakt, maar proberen kost niks: er moet een fatsoenlijke titel komen voor deze blog! Is deze titel niet fatsoenlijk dan?! Ja, natuurlijk wel. Maar er is één probleem: het suggereert iets te makkelijk dat over enkele jaren de situatie als volgt is: Luuk is begonnen met het verzamelen van pennen en aanstekers, het huis is een rommel en ik zit in een hoekje te mokken terwijl ik nog geen 1 mm2 nat mortel aangeraakt heb. Dus er is een nieuwe naam nodig! Wie biedt?

Terwijl jullie verzinnen, vermaken wij ons met onze studies, en de foto's en bezoekjes aan ons lieve baby-nichtje (L) (het liefste zou ik het percentage nichtje-baby-foto's op dit blog omhoog krikken maar dan vergeet iedereen waar deze blog eigenlijk voor was..)

Bier en taart

Het beste nieuws: het is rond. De bank is akkoord! We kunnen ons nu definitief voorbereiden op een verhuizing begin februari. Wat een opluchting. We zetten met nog grotere inspanning onze verhuisdozen-verzameltocht voort. Een bedankje voor de gulle donateurs - schoonouders, en het vuilhok bij het oude woongebouw van de Mavelaar. De laminaatleg-baas die we, heel toepasselijk, ook hielpen verhuizen (naar ook nog eens dezelfde straat als wij nu nog).

Wat is er nog meer te melden? Nu het helemaal zeker is, proberen we wat spullen bij elkaar te scharrelen die we nodig gaan hebben. We houden niet alleen ons ogen open voor gereedschap, maar ook voor huishoudelijke spullen. Wat?! Nog meer zooi verhuizen? Ja, we kunnen moeilijk de inbouwapparatuur uit ons huurhuis meenemen... Hoewel Luuk dat het liefst wel zou doen, aangezien Vestia ons alles behalve goed heeft behandeld en we ook geen soepel proces verwachten bij de oplevering van onze oude huurwoning. ;)

De vaatwasser is dus al binnen, bedankt Mam! Hij stond klaar bij mijn moeder om afgevoerd te worden door BCC, die een nieuwe vaatwasser kwam installeren. Tien jaar oud, maar netter dan ons inbouwertje. Het water bleef erin staan. Als eerste viste ik er klein pitje uit de afpompmotor. Dat zou het toch zeker zijn geweest? Maar nog steeds bleef het water staan na een volgende cycle. Dan maar vanaf de onderkant proberen. Na de pomp er uit gepriegeld te hebben, bleek er een elastiekje om de rotor gedraaid te zijn. Potentieel onverwijderbaar, maar na veel geduld toch gelukt. Dat witte waterorgel weer in elkaar getrapt, naar binnen terug gesleept en geprobeerd. En wow, gemaakt! Wat een luxe, er staat weer een vaatwasser te trappelen voor in ons nieuwe huis. Dat hadden we eigenlijk al mentaal opgegeven met de koop van dit klusproject...

Verder zijn we zondag naar een verbouwbeurs geweest in Utrecht. Deze beurs was meer gericht op mensen die alles van A tot Z laten uitbesteden en het prima vinden om bouwdepots te nemen van een ton. Maar tussen de belachelijk decadente stands (jaccuzii's van 19000 euro, way overpriced domotica en keukens) vonden we een paar pareltjes. Een (ver)bouwbegeleidbureau van een Rotterdammer. Dat was natuurlijk gelijk al dolle pret. Die heerlijke directheid; hij had door dat hij aan ons geen geld kon verdienen maar heeft ons ontzettend veel waardevol advies gegeven. Die man had echt verstand van zaken. Als een gek alles opgeschreven ;)

Daarna door naar het architectenplein. Gewapend met alle plattegronden en summiere technische tekeningen die er zijn van de woning. En wat een openbaring. Die mensen weten de huidige indeling echt volledig los te laten. Daardoor zijn we op het idee gekomen om bijvoorbeeld de uitbouw op de begane grond misschien te verwijderen en er een schuifpui voor in de plaats te zetten; dan is er vanaf de (beoogde) eetkamer een open verbinding en uitzicht naar de volledige tuin.

(de kamer links onder is natuurlijk de logeerkamer voor ons nichtje Lizzy ;))

Ook boven zelfs een idee opgedaan om een van de huidige trappen zelfs te laten zitten, en toch 3 mooie slaapkamers en een badkamer te realiseren. Dat is nog wel onder voorbehoud - wij hebben wel het gevoel dat de schuine wanden hebben gezorgd voor een ietwat te optimistische Funda plattegrond aangaande de beloopbare oppervlakte plus we hebben nog geen goed beeld van wat draagmuren zijn en wat niet. Dat bepaalt ook mede de uitvoerbaarheid en de kosten. Maar het geeft enorm veel hoop en energie dat er toch zoveel mogelijk is.

Als klap op de vuurpeil kwamen we erachter dat er ook nog eens hoop is voor ons kattenhaarprobleem. Een centraal stofzuig systeem zou eerst niet eens bij ons opkomen, want wat zou dat wel niet kosten?! Maar het blijkt dat je de voorbereidingen voor een dergelijk systeem makkelijk kunt treffen als je toch de elektra gaat vervangen en CV gaat aanleggen; trek wat PVC buizen van ongeveer 50mm mee en klaar. Je kunt wandcontactdozen kopen van rond de 20 euro per stuk, 4 zou genoeg zijn, en die integreer je naast je lichtschakelaar/stopcontact. Dan sparen, en voor 600-900 euro heb je een centrale motor in de garage met een zakloze bak die je hooguit 1x per jaar hoeft te legen. Huisstofmijt verdwijnt naar buiten. Het is nog steeds niet gratis, maar een stuk bereikbaarder dan wij dachten...

Ja, dit is pas het begin. Gelukkig is het wel humor dat juist de tuin het enige is dat waar wat mij betreft bijna niets aan hoeft te gebeuren. Nouja, op het installeren van een mooie oleander na, die as we speak voor ons opgekweekt wordt ;)

Papierwinkel en plannetjes

Inmiddels zitten we op week 5 van de 7 aangaande het financieringsvoorbehoud. De bank wil alles van ons weten. Elk weekend label ik de wasmand met het weeknummer en geef ik hem af op het postkantoor voor verzending naar de bank. Voor je het weet is er weer een week voorbij.

Gelukkig hebben we wel zwart op wit van de gemeente dat het geen probleem is om de woningen samen te voegen - adres-technisch gezien dan. Voor de fysieke indelingsveranderingen hebben we wel nog aparte vergunningen nodig. Maar dit was, naast de hypotheek, het grootste obstakel.

Maar ondanks deze bodemloze gierput houden we hoop. Want we moeten toch door. De oplevering is al over minder dan 4 maanden en er moet nog zoveel gebeuren! Zo moet ik bijvoorbeeld voor die tijd afgestudeerd zijn, er moet een complete indeling en planning klaarliggen en ook in onze huidige woning moeten we nog aardig wat lampjes verwijderen, verdiepingen uitbreken en gaatjes dichtsmeren. Hoewel, iemand zin in een vrije sector woning met veel gaten?

In elk geval draaien onze radertjes overuren om na te denken over de mogelijke nieuwe indeling na de samenvoeging. Pardon?! Zou je niet eerst bezig gaan met het achterstallig onderhoud?
Ja, dat zou je denken. Maar veel achterstallig onderhoud kan van het lijstje als de indeling ongeveer wordt zoals wij nu denken. Een muur die je er toch uit gaat halen, hoef je natuurlijk niet te verstevigen. Een badkamer die verdwijnt, hoeft niet tot in de puntjes nagelopen en dichtgekit te worden om vochtproblemen te voorkomen/verhelpen. Ook voor de aanleg van de CV en elektra is het wel fijn als je weet hoe de kamers worden. Om te voorkomen dat je straks een radiator installeert ter hoogte van je nieuwe koelkast, of zo.

Momenteel zijn we offertes aan het opvragen bij architecten. Niet alleen omdat je weer heel veel tekeningen moet aanleveren voor de verbouwingsvergunningen bij de gemeente, maar ook omdat het wellicht toch meerwaarde kan hebben als een professional met ervaring meedenkt over een nieuwe indeling. Wat kost dat en zou het dat waard zijn? Natuurlijk blijven we altijd zelf nadenken, en de eerste ideeën over de begane grond leven al. Zie bovenstaande tekening.